Startpagina   Week 1   Week 3   Week 4

Zaterdag, 25 juni 2016

Om 10.30 uur rijden we weg van de camping en vervolgen we de Vildmarksvägen. De zon staat weer hoog aan de hemel en de temperatuur is aangenaam.

We komen nu steeds hoger en op een bepaald moment passeren we de boomgrens. We rijden nu op een hoogvlakte. Zo'n 900 meter hoog. Geen bomen, wel struikjes, gras en rendiermos. In de verte hogere bergen en op de vlakte nog heel veel stukken met sneeuw. Hier komen we onze eerste kudde rendieren tegen. Ze komen aangelopen over een sneeuwplaat en steken de weg over. En ondertussen grazen ze rendiermos.

Als we de hoogvlakte over zijn, begint de weg weer langzaam te dalen. Onderweg zien we stalletjes waar gerookte vis wordt verkocht. We besluiten om wat vis te kopen; zalm en forel. Lekker voor het avondeten.

Bij Vilhelmina eindigt de Vildmarksvägen en komen we weer op de E45, die hier de Inlandsvägen wordt genoemd. In Vilhelmina doen we wat boodschappen en bekijken we op campercontact of we in de buurt zijn van een aardige plek voor de nacht. We zien niets aardigs en besluiten op de bonne fooi verder te rijden. In de buurt van het gehucht Ragoliden zien we een geschikte plek in het bos.

We genieten van de gerookte forel die we eerder hebben gekocht.

Om 21.00 uur zijn we klaar met eten. De temperatuur is nog steeds 20 graden, het is Midsommar, dus wat doen we; we stoken een vuur. Eerst een vuurplaats maken. dat valt niet mee. Heel Zweden ligt vol met zwerfkeien. Van héél groot tot kleine kiezels. Alleen waar wij nu staan is bijna geen kei te vinden. Droog hout is er genoeg. Na flink rondstruinen hebben we genoeg keien om een vuurplaats te maken en kan het Midsommar-vuur worden aangestoken. Tot ver na 24.00 uur zitten we bij ons vuurtje en drinken we glaasjes witte wijn.

De nacht die volgt is onrustig. Muggen dringen de camper in door de openstaande dakluiken. We gaan dus op muggenjacht. Een enkeling weet aan de dood te ontsnappen en doet zich te goed aan ons lekkere bloed.

Zondag, 26 juni 2016

Om 10.30 uur rijden we via een binnenweg naar Arvidsjaun en Yokk Mokk. De weg is onverhard, dus we zitten wel te hobbelen. Maar het is een prachtige route. Én we komen de ene na de andere kudde rendieren tegen. Iedere keer natuurlijk stoppen en foto's schieten.

In Arvidsjaun doen we boodschappen en bekijken we een oud Samisch kerkdorp.

Het is een prachtige dag. Temperaturen van 25 tot 28 graden.

We gaan verder op weg naar Yokk Mokk. We zijn inmiddels in Zweeds lapland aangekomen. Vlak voor Yokk Mokk passeren we de Poolcirkel.

In Yokk Mokk besluiten we om op de camping te gaan staan. Deze wordt beheerd door een Nederlands echtpaar. Er is nog één plek vrij.

Na het eten relaxen we.

Maandag, 27 juni 2016

Op de camping is er een klein probleem met de watertoevoer. Als veel mensen tegelijk water gebruiken, valt de druk weg. Nini die vroeg naar de douche gaat heeft hier geen last van. Maar Ton die later gaat moet zich behelpen met een heel lullig pisstraaltje water uit de douche.

In Yokk Mokk gaan we naar het Samisch Museum ,Ajtte. Een interessant en heel mooi museum, dat een zeer gedetailleerd overzicht geeft van de historie van de Samische cultuur. Yokk Mokk is nog steeds één van de plaatsen, in de 16e eeuw aangewezen door de Zweedse koning, waar de Samen jaarlijks (in februari) samenkomen voor de jaarmarkt. Op deze markten werd door de eeuwen heen gehandeld. De Samen ruilden hun rendierhuiden voor allerlei producten.

In het museum gebruiken we de lunch. Ton eet de Zweedse traditionele gehaktballetjes met aardappelpuree.

Bij het museum hoort ook een Alpine-tuin. Daar gaan e vervolgens heen. Als we daar aankomen, valt de tuin erg tegen.

We gaan op weg naar Kiruna. De eerste stop is Gällivare. We lopen door dit kleine stadje. In een oud schoolgebouw zit nu een museum. De toegang is gratis. We zien onder andere een Muggenmuseum, met muggen bestrijdingsattributen. Erg leuk om te zien.

Om 17.30 uur komen we aan in Kiruna. Op internet zien we dat bij Kiruma een hoge berg ligt met een weids uitzicht over de stad en omgeving. Dit lijkt een mooie plek voor de camper voor de nacht. De weg bergop is stijl en onverhard. Dat rijdt niet prettig met de camper. Maar als we boven zijn is een prachtig uitzicht onze beloning.

Met het eten klaar maken doen we makkelijk. We hebben nog 2 hartige taartjes van Albert Heijn in de koelkast staan. 

Dinsdag, 28 juni 2016

Als we -s'morgens opstaan is "onze berg" gehuld in mist. Het prachtige uitzicht van gisteravond is nu een dikke mist.

Rond 10.00 uur dalen we af naar Kiruna centrum en zoek een parkeerplaats voor de camper.

De architect van het stadhuis van Kiruna heeft in 1964 de Zweedse architectuurprijs voor het mooiste openbare gebouw gewonnen. Tegenwoordig staat het stadhuis bekend als het lelijkste gebouw van Kiruna.

In het stadhuis worden onder andere tentoonstellingen georganiseerd. Ook wordt er veel informatie gegeven over de toekomst van Kiruna. Wat is er aan de hand. Onderzoeken hebben geleerd dat de bodem van het centrum van Kiruna aan het verschuiven is vanwege de activiteiten in de plaatselijke mijn. Daarom is er een plan gemaakt om het centrum van Kiruna te verplaatsen. Er zijn 3 zones in het centrum aangewezen en die moeten de komende jaren worden verplaatst naar een gebied een stuk verderop. Zone 1 moet in 2017 gerealiseerd zijn. Wij hebben inderdaad gisteren toen we aankwamen  buiten de stad drukke bouw werkzaamheden gezien. Zone 3 is het laats aan de beurt en moet in 2035 gerealiseerd zijn.

Behalve het stadhuis bezoeken een mooie houten kerk, waarvan de dakranden versierd zijn met vergulde houten beelden die elk een ondeugd of deugd voorstellen. De kerk is groot en licht vanwege de grote ramen aan alle kanten. En sober, maar dat typeert de Zweedse kerken.

Na nog een rondje door de rest van het centrum, starten we de camper en rijden we richting de grens met Noorwegen.

29 kilometer voor de Riksgränsen vinden we een mooie parkeerplaats voor de nacht. 

Woensdag, 29 juni 2016

We vertrekken om 10.00 uur van onze overnachtingsplaats. Vlak voor de grens komen we nog een supermarktje tegen waar we onze laatste Zweedse cash kronen kunnen uitgeven.

Om 10.51 uur passeren we de Riksgränsen en rijden we Noorwegen en de mist in. Opvallend is de overgang van Zweden naar Noorwegen; van helder weer naar mist. Mogelijk omdat we over de bergen heen gaan waar de mistwolken blijven hangen.

We rijden naar Narvik. Hier kopen we een Noorse simkaart voor de Mifi en laten deze opladen met 2 gigabites. De jongens in de winkel maken alles voor ons in orde.

Van Narvik rijden we naar Harstad, een klein stadje waar we een bezoekje brengen aan het toeristenbureau waar we wat informatie over de Vesteralen en de Lofoten meenemen. Zo'n 9 kilometer buiten Harstad vinden we een klein haventje waar we de camper voor de nacht kunnen parkeren. We zitten bijna zonder water, maar gelukkig is hier een kraan. Maar ........ die doet het niet! We besluiten om met ons laatste beetje water zuinig om te gaan.

Na een uurtje komt er een local langs om naar zijn bootje te gaan. We spreken hem aan over ons tekort aan water en hij zet voor ons de pomp aan zodat er water uit de kraan komt en we onze watertank kunnen vullen.

En dan nog even het internet op met onze nieuwe Noorse simkaart. En dat werkt niet!. Na wat uitzoekwerk komen we tot de conclusie dat het uploaden van de 2 gigabites niet goed is gegaan. Balen!

Tot slot.

Het waren 2 duren dagen. Gisteren in Kiruna een parkeerboete van SEK 500 en vandaag in Narvik een parkeerboete van NOK 300. We gaan de komende dagen maar even op rantsoen.

Donderdag, 30 juni 2016

's-Morgens maken we weer even een praatje met de zeeman, die aan zijn boot aan het werk is. Om

11.00 uur rijden we weg. We volgen een mooie route langs de kust. In Revsnes nemen we de ferry naar Frevsnes.

 Twintig minuten varen. We zijn nu op net Vesteralen-eiland Langoya. We zetten koers naar het plaatsje Stö. Hier reserveren we plaatsen voor de Whale Safari voor morgen.

Het is vandaag prachtig weer; rond de 25 graden. Voor morgen wordt het zelfde weer voorspeld en dat belooft veel goeds voor de Whale Safari morgen. deze vertrekt om 10.00 uur en duurt de hele dag.

We rijden naar de Bobilcamping zo'n 500 meter verderop en vinden daar een mooi plekje voor de camper voor 180 NOK. De zon schijnt, dus stoeltjes naar buiten en lekker zitten in de zon met een glaasje witte wijn.

Tegen 19.00 uur lopen we naar het restaurantje op de Bobilcamping waar we gaan eten. Nini een visje en Ton een stoofpotje van elandenvlees.

De zon blijft schijnen. Na het eten gaan we nog even lekker in de zon zitten naast de camper.

Vrijdag, 1 juli 2016

We staan om 08.30 uur op. We moeten ons om 09.00 uur melden voor de Whale Safari. Het is een wandelingetje van 15 minuten. Na inschrijven, betalen en een pilletje slikken tegen zeeziekte, is het wachten op vertrek van de boor om 10.00 uur. Langzaam druppelen ook de andere safarigangers binnen. Alles bij elkaar zijn we met zo'n 25 mensen. Verschillende nationaliteiten. Er is ook een Nederlands echtpaar bij waarmee we meteen een leuk contact hebben. Het zijn binnenvaartschippers en daar kunnen ze een hoop over vertellen. Ze varen veel op Frankrijk. Hun schip ligt momenteel op de werf, zodat ze 4 weken in een huurcampertje kunnen rondtrekken door  Noorwegen.

De boot vertrekt om 10.00 uur. Er zijn 3 gidsen aanwezig, een man en 2 vrouwen. Ze zijn, blijkt in de loop van de dag, zeer deskundig  op het gebied van walvissen.

Naar het gebied waar de grote walvissen (potvissen) verblijven is het zo'n 3 uur varen. Gisteren werden al na 1 uur vissen een paar orca's gespot. De gidsen verwachten en hopen dat dit nu weer zal gebeuren. En inderdaad na een klein uur varen wordt er gemeld, dat er 3 orca's zijn gezien. Iedereen gaat aan dek. Met verrekijkers en fototoestellen met lange lenzen.

Walvis-spotten is niet eenvoudig. Je moet goed kijken. Ze zijn even boven water en duiken dan weer onder om een stuk verder weer in het zicht te komen.  Een goede foto maken is erg lastig.

De orca's slaan met hun staarten op het water om de vissen (haringen) naar boven te lokken om ze te kunnen vangen en opeten. We leren dat orca's met elkaar samenwerken om de haringen op te jagen. Meestal is dat een samenwerking tussen generaties. De oudsten (grootouders) hebben de leiding.

Nadat we de orca's hebben bekeken, varen we eer verder. De potvissen blijken een stuk verder de zee op te zijn gegaan. Na 4 uur varen krijgen we de eerste in zicht.  Hij zwemt rond. Een stukje van zijn rug en/of kop is dan zichtbaar. We zien hem spuiten. De walvis maakt zich klaar op te gaan duiken. Hij haalt een paar keer adem (spuiten) en duikt dan onder. En dan zien we, wat je op foto's en filmpjes ziet; zijn prachtige grote staart verdwijnt langzaam onder water.  De walvis blijft dan 15 tot 20 minuten  onder water.

We zien dit 3 keer gebeuren (verschillen walvissen).

Het is inmiddels 15.30 uur en tijd voor de schipper om weer terug te gaan. We moeten immers nog  uur varen. In de kajuit wordt heerlijke vissoep geserveerd.

Op de terugweg komen we langs een vogeleiland. Hier wordt gestopt om de vogelt te bekijken. We zien 2 zeearenden en een heleboel papegaaiduikers. Ook hier is het weer lastig om ze goed op de foto te krijgen.

Een stukje verderop ontstaat opwinding bij de gidsen. Zij spotten een bijzondere walvis. (De soortnaam wijn we vergeten) Deze soort walvis wordt zelden waargenomen. De "hoofdgids" heeft hem in zijn 15 jarig whale-watch bestaan pas 2 keer gezien.

De walvis jaagt op makreel. We zien hem zwemmen en een grote school makreel voor zich uitjagen. Hij is moeilijk te volgen. Duikt steeds onder en verschijnt dan weer ergens anders. Met zijn allen kijken we naar de plaats waar we hem voor het laats gezien hebben. En dan springt hij op een andere plek uit het water, draait en duikt onder met een grote plons. Niemand heeft het echt gezien. We zien alleen het opspattende water.

Om 20.00 uur zijn we weer in de haven en gaan we van boord.

Het was een leerzame ervaring en een heel mooie dag.