2012 NOORDKAAP

Week 2

 

Startpagina    Week 1    Week 3    Week 4

Zaterdag 23 juni 2012
Vandaag twee keer met de ferry. We zijn op weg naar de Svartisen gletsjer. De een na grootste gletsjer van Europa. De grootste ligt uiteraard ook in Noorwegen.
We stoppen op de parkeerplaats van de Tourist Informatie van Holand. Vanaf hier gaan we met een voetveer naar de overkant van de fjord. Dan is het nog 4 km wandelen naar de gletsjer. Maar de veerman verhuurt ook fietsen. Daarom besluiten we om de gletsjertocht met de fiets te maken. Het laatste stuk moeten we lopen/klimmen tegen de berg op. De “oude man” krijgt last van zijn heupen en daarom halen we de voet van de gletsjer niet. Jammer, maar het zicht dat we op die enorme ijsmassa hebben is indrukwekkend.
                                                                  
Terug met het voetveer naar Holand. De parkeerplaats is een geschikte overnachtingsplek, maar we besluiten om nog een stuk verder richting Bodø te rijden. Rond 19.00 uur vinden we een mooie camperplek aan het strand.
Het weer vandaag was weer schitterend. Blauwe luchten en een warme zon.
 
 
Zondag 24 juni 2012
We vertrekken vroeg, want om 11.15 uur willen we de ferry naar de Lofoten nemen. Onderweg naar Bodø komen we langs de Saltstraumen. Dit is een nauwe engte in de fjord, waar bij eb en vloed het water met veel geweld doorheen raast. Met als gevolg een enorme maalstroom met grote draaikolken. Als wij bij de Saltstraumen zijn is het tussen eb en vloed, dus we missen de grote maalstroom. Maar wat we zien is nog behoorlijk indrukwekkend.
 
En nu door naar de ferry. We arriveren om 10.30 uur in de haven van Bodø en sluiten aan in de rij `niet gereserveerd`. Als de auto´s, bussen en campers de ferry mogen oprijden, passen wij en een voor ons rijden camper er niet meer op. Wachten dus tot de volgende afvaart van 14.30 uur. We brengen de tijd lezend door in onze kampeerstoeltjes in de zon. 22 graden!

Om 14.00 uur de ferry op en om 18.30 uur rijden we de ferry weer af in Moskenes op de Lofoten. We rijden naar het dorpje Å, het dorp met de kortste naam. Å betekent riviertje. Å ligt op het zuidelijkste puntje van de Lofoten. Het is een vissersdorpje dat voor een groot deel is getransformeerd in een openlucht museum. We parkeren de camper voor de nacht op de parkeerplaats buiten het dorp. We maken in het heldere avondlicht een wandeling door het dorp. 
 
Maandag 25 juni 2012
De dag begint weer mooi, maar het is wat frisser dan voorgaande dagen. Vandaag gaan we toeristisch doen. Te beginnen in Å. Zoals we gisteren schreven is Å er tegenwoordig vooral voor toeristen. Die komen dan ook met bussen tegelijk het dorp bestormen. We maken een tweede wandeling door het dorp en brengen een bezoek aan het Lofoten Corrfisk Museum. Een leerzaam bezoek, want wie denkt dat stokvis maken eenvoudig is, komt bedrogen uit. Het is veel meer dan kabeljauw vangen, schoonmaken en te drogen hangen. Het is een proces met veel handelingen en kwaliteitskeur momenten. En arbeidsintensief. Tenminste vroeger. Tegenwoordig gebeurt veel machinaal. De stokvis is bestemd voor de export; naar Italië, Portugal (bacalao), en Zuid Amerika (o.a. Suriname, bakkelkjauw). De gedroogde vissenkoppen gaan voor menselijke consumptie naar Nigeria.
 
 
Na het bezoek aan Å gaan we de E10 op verder naar het noorden. Onderweg stoppen we op diverse plekken die de moeite waard zijn om te bekijken. Aan het einde van de dag zetten we koers richting Eggum. Dit ligt op de een punt van het eiland en daar willen we de nacht aan zee doorbrengen.
Even buiten Eggum stond in WOII een radarpost van de Duitsers om het Engels scheepsverkeer op de Moermanskroute in de gaten te houden. Tegenwoordig staat er een snackbar waar je koffie, frisdrank, hamburgers e.d. kunt kopen. De uitbater van de snackbar, een oude Noor met een jonge Thaise vrouw, vraagt NOK 100 per camper per nacht.
Op deze plek komen we “de Rotterdammers” weer tegen, die we eerder hebben ontmoet op de strand camperplek en op de boot Bodø-Moskenes. Het blijken trouwens Hagenaars te zijn.
De bedoeling is, dat we vannacht de zon zien dalen, de zee zien kussen en dan weer zien stijgen. Het is echter bewolkt, dus we zien de zon op een gegeven moment helemaal niet meer. Daarom vandaag maar vroeg (11.00 uur) naar bed.
 
Dinsdag 26 juni 2012
Als we opstaan, ziet het er naar uit, dat het een druilerige dag gaat worden. Maar als we wegrijden breekt toch de zon weer door. De E10 weer op. We stoppen in Henninsvaer om dit dorp te bekijken. Leuke haven, leuke winkeltjes. Maar wel weer erg toeristisch. Hier komen we “de Rotterdammers”weer tegen. Het blijkt dat in Henninsvaer onze wegen scheiden. We wensen elkaar een prettige verdere vakantie.
 
Na Henningsvaer rijden we naar Fyskebøl. Met onderweg de nodige fotostops.
In Fyskebøl verlaten we met de ferry De Lofoten en 25 minuten laten komen we in Melbu weer aan land op de Vesteraelen. De Vesteraelen is een eilandengroep noordelijk van De Lofoten. We rijden over weg 80 naar Andersen, waar we morgen de ferry willen nemen naar Gryllefjord.
Onderweg maken we diverse stops. Onder andere in Reinsnes. Hier speelt het boek Dina etc . van de Noorse schrijfster Herbrjørg Wassmo zich af.
 
In Andersen staan op allerlei plekken groepen campers. We hebben geen zin om daar tussen te gaan staan. Na wat rondrijden vinden we een aardige plek achter de school en aan het fjord.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Woensdag 27 juni 2012
Vanmorgen om 07.00 uur opgestaan want we willen de ferry van 09.00 uur naar het eiland Senja halen. Vannacht heeft het flink geregend, maar bij het opstaan is het droog. Wel bewolkt en dat merken we meteen aan de buitentemperatuur. Zo’n 9 á 10 graden.  
 
De ferry halen we makkelijk en om 09.00 uur varen we weg en om 11.00 uur komen  we aan in Gryllefjord. We hebben lekker binnen gezeten met een boek en een kop koffie.
 
Eenmaal weer aan land, gaan we op weg naar Tromsø. Onze Trotter noemt deze stad ´het Parijs van het Noorden”. We zullen zien. Onderweg afwisselend regenbuitjes en een zonnetje. Temperatuur: fris.
Tromsø is een leuke en levendige stad, maar wij zien weinig vergelijk met Parijs. Het is de derde grootste stad van Noorwegen en het herbergt de meest noordelijke universiteit. Een studentenstad dus. En dat bepaalt voor een deel de sfeer en atmosfeer.
  
 
 
Na de highlights van Tronsø te hebben bekeken, stappen we weer in de camper en gaan op weg naar de ferry van Breivikeidet naar Svensby. Bij alle ferry’s zeggen we dat onze camper 6,90 meter lang is. Hiermee maken we hem 40 cm korter dan hij werkelijk is en daardoor vallen we in het tarief tot 7 meter. Deze kleine leugentjes hebben ons veel kronen aan ferrykosten bespaard.
Vanaf Svensby rijden we door naar Lynseidet waar we morgen onze laatste ferry nemen op weg naar het noorden. In Lynseidet vinden we na enig zoeken een geschikte plek voor de nacht.
We namen dus de ferry vanuit Breivikeidet. Op onze reis hebben we tot nu toe zeker 10 dorpjes gezien met de naam Breivik. Je zult er maar wonen.
 
Update van de cijfers.
We hebben nu 3338 km gereden.
Daarvoor hebben we 340,10 liter diesel getankt.
De camper rijdt gemiddeld 1 op 9,48. Vooral omdat we in Noorwegen meestal niet harder dan zo’n 80 km p/u mogen rijden.
We hebben 8 keer een oversteek met de ferry gemaakt.
 
Donderdag 28 juni 2012
We staan om 08.00 uur op om de ferry van 09.00 uur te halen. En dat lukt. De 9e ferry dus.
We komen weer aan land bij Olderdalen, waar we weer de E6 oprijden, die we op dag 7 hebben verlaten. We beginnen nu aan het laatste stuk naar de Noordkaap. Het landschap verandert snel. Het wordt ruiger en kaler. En waar we al lange tijd naar uitkijken, we zien onze eerste rendieren (Rudolf the Rednose). En meteen in hele groepen, grazend aan het rendierenmors. Een eland hebben we nog niet gezien. Wel talloze keren op verkeersborden die voor overstekende elanden waarschuwen. 
 
 
 
 
 
Onderweg natuurlijk weer de nodige stops voor een fotoshoot.
Bij Saltnes nemen we de afslag naar de gletsjer Økstfjordjøkelen. Dit is de enige gletsjer in Noorwegen die tot aan de zee reikt.
Na de gletsjer weer terug naar de E6 en verder naar het noorden. Bij Olderfjord besluiten we de afslag van de E69 naar de Noordkaap links te laten liggen. Letterlijk en figuurlijk. De Noordkaap is een drukke, toeristische, commerciële plek, waar bezoekers met busladingen worden aangevoerd. En dat willen we niet.
 
We gaan naar Gamvik. Dit is een plaatsje zo’n 250 km verderop, dat net even iets zuidelijker ligt dan de Noordkaap. In Gamvik gaan we morgen bij de vuurtoren onze eigen “Noordkaapbeleving” ervaren.
Langs de E6 vinden we vlak voor Lakselv een mooie plek aan het water voor de nacht.
 
Vrijdag 29 juni 2012
Vanuit Lakselv vertrekken we voor een rit van 250 km. We rijden door afwisselend landschap. Ruig, kaal en maanlandachtig op de hoogvlaktes en sober begroeid in de dalen. Hier zien we ook weer de rendieren grazen. De weg is eenzaam. Zo nu en dan komen we tegenliggers tegen. We passeren een aantal kleine dorpen. In de dorpen zien we steeds verzamelplaatsen voor konvooirijden. Dat gebeurt hier in de winter. Je mag dan niet alleen de weg op. Op vaste tijdstippen wordt een konvooi gevormd dat voorafgegaan door een sneeuwruimer naar een volgend dorp rijdt.
Tegen 18.00 uur komen we aan in Gamvik. We rijden nog 2 km door naar de vuurtoren van Slettnes, het één na noordelijkste punt van Europa.
 
Slettnes ligt op 71005’30” en de Noordkaap ligt op 71010’21”. We hebben de bestemming van onze reis bereikt na 4053 km. 
De vuurtoren van Slettnes is door de Duitsers aan het einde WOII vernield toen zij zich terugtrokken. De Noren hebben hem in de periode 1946-1948 weer opgebouwd. Hij is helemaal van staal.
We maken een lange wandeling langs de kust en bij terugkomst nestelen we ons in onze campingstoeltjes in de middernachtzon. Tot ver na middernacht zitten we te genieten; met een wijntje en een biertje. We zien de Hurtigruten voorbij varen.                                                                               
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

                       Startpagina     Week 1     Week 3     Week 4